Γίνεται προσπάθεια συσχέτισης της κατανομής των θανάτων και των σεισμικών ρηγμάτων, κατά τη διάρκεια πρόσφατων σεισμών που έλαβαν χώρα σε αστικά κέντρα. Οι υπό εξέταση περιπτώσεις ήταν τρεις επιφανειακοί σεισμοί κοντά στις πόλεις και ειδικότερα οι σεισμοί του Kobe (Ιαπωνία, 17/1/1995), του Dinar (Τουρκία, 11/10/1995) και του Αιγίου (Ελλάδα, 15/6/1995). Οι εντάσεις τοπικά ξεπέρασαν του Χ βαθμούς της E.M.S.-1992 ενώ εμφανίστηκαν σεισμικές και εδαφικές διαρρήξεις.

Η κατανομή των θανάτων δόθηκε σε διάγραμμα σε σχέση με τα ίχνη των ρηγμάτων και η επεξεργασία των δεδομένων συμπεριέλαβε την αφαίρεση των συνεπειών από τα συνοδά σεισμικά γεωδυναμικά φαινόμενα, όπως οι ρευστοποιήσεις και οι κατολισθήσεις καθώς επίσης και οι πυρκαγιές.

Τα τελικά διαγράμματα (θνησιμότητα σε σχέση με την απόσταση από το ίχνος του ρήγματος) παρουσιάζουν μια κωδωνοειδή κατανομή γύρω από το ίχνος του ρήγματος, με μέγιστο πλάτος τα 4 km (Dinar) και μηδενικό ουσιαστικά όταν συμπίπτει με το ίχνος του ρήγματος (Αίγιο). Από την άλλη πλευρά, η θνησιμότητα που οφείλεται στα συνοδά σεισμικά φαινόμενα κατανέμεται τυχαία όσον αφορά στην απόσταση από το ίχνος του ρήγματος. Με το δεδομένο ότι η ύπαρξη ενεργών ρηγμάτων κοντά ή μέσα στα αστικά κέντρα αποτελεί σε περίπτωση σεισμού μεγάλο κίνδυνο για τις ανθρώπινες ζωές, ο εντοπισμός της θέσης και η συστηματική τους μελέτη αποκτά επιπρόσθετα ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.