Ο σεισμός της 26ης Μαρτίου 1993 με επίκεντρο τον Πύργο, μεγέθους Ms = 5.2R, προκάλεσε επιφανειακές μεταβολές. Οι σημαντικότεροι παράγοντες στους οποίους οφείλονται οι μεταβολές του αναγλύφου είναι:
Κατολισθήσεις - Καταπτώσεις. Ελαβαν χώρα κυρίως κατά μήκος της μορφολογικής ασυνέχειας του Βούναργου - Κατακώλου διεύθυνσης ΝΔ-ΒΑ και μήκους περίπου 10km που οφείλεται στην ομώνυμη ρηξιγενή ζώνη. Σημειώνεται ότι σε αντίστοιχες μορφολογικές ασυνέχειες με τα ίδια μορφολογικά χαρακτηριστικά που δεν συνέπιπταν με ρηξιγενείς ζώνες στην ευρύτερη περιοχή δεν εκδηλώθηκαν κατολισθήσεις.

* Σεισμικές Διαρρήξεις. Εκδηλώθηκαν μέσα στην οικιστική μονάδα του Πύργου καθώς και στην περιφέρεια και συσχετίζονται με χαρτογραφημένα ενεργά ρήγματα. Εχουν ορατές διαστάσεις μερικές δεκάδες μέτρα και εύρος ως μερικά εκατοστά.
* Καθιζήσεις. Ελαβαν χώρα κατά μήκος της παραλιακής ζώνης σε έκταση 2 km2 κοντά στις εκβολές του Πηνειού ποταμού και ήταν της τάξης των αρκετών εκατοστών ως μερικών δεκάδων εκατοστών.
* Ρευστοποιήσεις Εδαφών. Εκδηλώθηκαν σε έκταση 3 km2 περίπου, πλησίον του ποταμού Αλφειού. Ρευστοποιήθηκαν σχηματισμοί που δεν εμφανίζονται στην επιφάνεια αλλά ήταν υποκείμενοι των επιφανειακών σχηματισμών με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να υποστούν ταπεινώσεις, ανυψώσεις, περιστροφές και διαρρήξεις.

Οι σημαντικές αυτές τοπικές αλλοιώσεις και διαμορφώσεις αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες μεταβολών στο ανάγλυφο και η αποτίμησή τους είναι αναγκαία για μελλοντικούς σχεδιασμούς χρήσης γης, πολεοδομικής ανασυγκρότησης και ανάπλασης.