180. PAPANIKOLAOU, I., PAPANIKOLAOU, D., LEKKAS, E. (2006)

PAPANIKOLAOU, I., PAPANIKOLAOU, D., LEKKAS, E. (2006). - Epicentral-Near Field and Far-Field effects from recent earthquakes in Greece. Implications for the recently introduced INQUA scale. European Geosciences Union (EGU), Abstracts, Vol. 8, 07078, Vienna, Austria

PAPANIKOLAOU, I., PAPANIKOLAOU, D., LEKKAS, E. (2009). - Advances and limitations of the Environmental Seismic Intensity scale (ESI 2007) regarding near-field and far-field effects from recent earthquakes in Greece, implication for the seismic hazard assessment. Palaeoseismology: Historical and Prehistorixal Records of Earthquake Ground Effects for Seismic Hazard Assessment (Reicherter, K., Michetti, A.M., & Silva, P.G. (eds)). Geological Society of London, Special Publications, 316: 11-30, London

 

Η επιτροπή Παλαιοσεισμολογίας της INQUA εισήγαγε μια νέα κλίμακα σεισμικών εντάσεων με βάση τις μακροσεισμικές παρατηρήσεις. Η κλίμακα αυτή σκοπό έχει την αξιολόγηση του μεγέθους και του επικέντρου ενός σεισμικού γεγονότος αποκλειστικά και μόνο από τις γεωπεριβαλλοντικές επιπτώσεις που προκαλούνται (EEE - Earthquake Environmental Effects). Οι γεωπεριβαλλοντικές επιπτώσεις της νέας κλίμακας της INQUA ενός σεισμού δεν επηρεάζονται από την ανθρώπινη παρουσία όπως οι υφιστάμενες κλίμακες (MM, MCS, MSK, EMS-1992, κτλπ) που εξετάζουν μεταξύ των άλλων την αισθητότητα και τις επιπτώσεις στις κατασκευές. Όταν αξιολογούνται οι επιπτώσεις ενός σεισμού στον ανθρώπινο πληθυσμό και στις κατασκευές του, όπως οι παραδοσιακές κλίμακες ορίζουν, τότε η ένταση τείνει να απεικονίζει ως επί το πλείστον την οικονομική και πολιτισμική θέση της περιοχής και όχι την ενέργεια και τη δύναμη του σεισμικού γεγονότος. Η ανάγκη αυτή οδήγησε στην εισαγωγή της νέας κλίμακας έντασης της INQUA η οποία δεν επηρεάζεται από τις εκάστοτε πολιτισμικές και οικονομικές παραμέτρους μιας περιοχής, αλλά αποκλειστικά και μόνο από τις γεωπεριβαλλοντικές επιπτώσεις που αυτός προκαλεί. Η κλίμακα αυτή επιτρέπει την ακριβή εκτίμηση της έντασης και της επικεντρικής περιοχής σε αραιοκατοικοιμένες περιοχές, σε παλιά ιστορικά γεγονότα με καλές καταγραφές περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ενώ αποτελεί και την πιο αξιόπιστη καταγραφή στις μεγάλες τιμές έντασης (>Χ). Η εισαγωγή της νέας αυτής κλίμακας δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει τις υπάρχουσες κλίμακες εντάσεων αλλά να εισάγει μεγαλύτερο βαθμό αντικειμενικότητας στην αξιολογηση της σεισμικής έντασης ανεξάρτητα από την διαφορετική φύση της ανθρώπινης παρουσίας και των υποδομών της.

Αναλύονται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις (π.χ. επιφανειακές πρωτογενείς και δευτερογενείς διαρρήξεις, κατολισθήσεις, καταπτώσεις βράχων, ρευστοποιήσεις κτλπ) τριών πρόσφατων σεισμών του Ελλαδικού χώρου. Πιο συγκεκριμένα, αποτιμάται η τιμή της έντασης με βάση τις γεωπεριβαλλοντικές επιπτώσεις για την σεισμική ακολουθία των Αλκυονίδων του 1981 (M=6.7, M=6.4, M=6.3), τον σεισμό του 1993 στον Πύργο Ηλείας (Ms=5.5) και για τον σεισμό των Κυθήρων (Mw=6.9) του 2006. Στη συνέχεια συγκρίνονται οι τιμές αυτές με τα αποτελέσματα των παραδοσιακών κλιμάκων. Η επιλογή έγινε έτσι ώστε η νέα κλίμακα έντασης να συγκριθεί και να δοκιμαστεί σε σεισμικά γεγονότα διαφορετικών μεγεθών και εστιακού βάθους.