Η περιοχή Πλαταιών - Θήβας - Ωρωπού είναι μια πεδινή ζώνη από μεταλπικά ιζήματα με γενική διεύθυνση Α-Δ, την οποία οριοθετεί το ορεινό συγκρότημα των Αλπικών σχηματισμών της Βόρειας Αττικής (Κιθαιρώνας - Πάρνηθα) και αποτελεί μια νεοτεκτονική τάφρο που εξελίσσεται συνεχώς από το Μειόκαινο έως σήμερα. Η δημιουργία της οφείλεται κυρίως στη δραστηριοποίηση των νότιων περιθωριακών ρηγμάτων που απαντούν στους βόρειους πρόποδες του ορεινού συγκροτήματος Κιθαιρώνα - Πάρνηθας με πολύ μεγάλες ανυψώσεις κατά το Πλειο-Τεταρτογενές, ενώ η βόρεια πλευρά της τάφρου εμφανίζεται με πολύ μικρότερη δραστηριότητα.
Η ανάλυση του υδρογραφικού δικτύου και των μορφολογικών κλίσεων αντανακλά τόσο από άποψη μορφοτεκτονικών διευθύνσεων όσο και από ποσοτική άποψη τον έλεγχο του αναγλύφου από την πρόσφατη και σύγχρονη γεωδυναμική με εντυπωσιακές ασύμμετρες δομές, απότομες αλλαγές ροής κλάδων υδρογραφικού δικτύου και δημιουργία ρηξιτεμαχών με επιφάνειες ισοπέδωσης που χαραδρώνονται εκεί όπου υπάρχει ανύψωση και λεκάνες ιζηματογένεσης εκεί όπου υπάρχει ταπείνωση. Η ασυμμετρία του υδρογραφικού δικτύου του Ασωπού με ροή προς την Ανατολή δείχνει μια γενική περίστρεψη του χώρου της Β. Αττικής - Ν. Βοιωτίας προς ανατολικά, η οποία ανακόπτεται από τη δράση των ρηξιγενών ζωνών Αγίου Θωμά - Αυλώνας - Μαλακάσας και Ωρωπού - Μήλεσι - Μαρκόπουλου - Αγίων Αποστόλων.
Τέλος, διαπιστώνεται μια σημαντική διαφορά στη σεισμική συμπεριφορά των ρηγμάτων με διεύθυνση Α-Δ του δυτικού τμήματος, τα οποία εμφανίζονται πολύ περισσότερο σεισμικά ενεργά από τα ρήγματα με διεύθυνση ΒΔ-ΝΑ του ανατολικού τμήματος, παρά το ότι η τάξη μεγέθους της παραμόρφωσης είναι περίπου η ίδια.