Άρθρο του Ευθύμη Λέκκα
TA NEA, 27.08.2019

Το τέλος της «Ανθρωποκαίνου» περιόδου

Οι  επιπτώσεις των γιγάντιων πυρκαγιών στη λεκάνη του Αμαζονίου ποταμού εκμηδενίζουν ουσιαστικά τα οφέλη που έχουν προκύψει από τις όποιες προσπάθειες τις τελευταίας πενταετίας για τη μείωση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε παγκόσμιο επίπεδο.

Οι πολλαπλές και εκτεταμένες πυρκαγιές στη λεκάνη των 5.5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, που φιλοξενούν πάνω από 2.500 χιλιάδες σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, ισοδυναμούν με καταστροφική πτώση μετεωριτών στην πιο ευαίσθητη περιοχή του πλανήτη.

Παράλληλα με την καταστροφή του βίο-περιβάλλοντος, ακόμα σημαντικότερες είναι οι επιπτώσεις στο γεω-περιβάλλον. Επιπτώσεις οι οποίες αντιστοιχούν σε αλλαγές στην φυσικογεωγραφία της περιοχής, στη διάβρωση των εδαφών, στη μεταφορά τοξικών υπολειμμάτων της καύσης στα υδάτινα επιφανειακά και υπόγεια συστήματα και κυρίως στο υδάτινο σύστημα του Ατλαντικού Ωκεανού, που μέσω των ρευμάτων ωκεάνιας κυκλοφορίας θα επιδράσουν αρνητικά στην παγκόσμια ευαίσθητη κλιματική ισορροπία.

Η κλιματική κρίση ενισχύεται σε όλα τα επί μέρους συστήματα και ο στόχος της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας είναι να αποτιμήσει με ακρίβεια τις ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους και πρωτίστως να προτείνει συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες δράσεις. Δράσεις οι οποίες επιβάλλεται να γίνουν πολιτικές προτεραιότητας  σε παγκόσμιο επίπεδο - διαφορετικά η ανθρωπότητα κινδυνεύει να γίνει η αιτία της ολοκλήρωσης μιας ακόμα περιόδου  στην πολύπλοκη ιστορία της Γης, της «Ανθρωποκαίνου», η οποία θα χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση, την ανάπτυξη και την εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους.