Η περιοχή μεταξύ των ορέων Αιγάλεω και Πάρνηθας αποτελεί ένα τεκτονικό βύθισμα, πληρωμένο με διάφορες φάσεις Μεταλπικών ιζημάτων το οποίο χαρακτηρίζεται από μια σύνθετη τεκτονική δομή και εξέλιξη από το Μειόκαινο μέχρι σήμερα. Οι σχηματισμοί του υποβάθρου αλλά και οι πολυάριθμες φάσεις των ιζημάτων μετά από λεπτομερή χαρτογράφηση αποτυπώνονται σε χάρτη κλίμακας 1:5.000 ο οποίος παρουσιάζεται υπό σμίκρυνση.

Στο εσωτερικό του βυθίσματος αναπτύσσονται μια σειρά από δεύτερης τάξης ρήγματα και ρηξιγενείς ζώνες που έχουν δραστηριοποιηθεί σε διαφορετικές περιόδους κατά τη νεοτεκτονική περίοδο και τεμαχίζουν την περιοχή σε επιμέρους τάφρους και κέρατα. Οι διευθύνσεις των ρηγμάτων αυτών είναι κυρίως Α-Δ και ΒΒΔ-ΝΝΑ, αντίστοιχες δηλαδή με τις διευθύνσεις των μεγάλων περιθωριακών ρηγμάτων των μεγάλων τεκτονικών κεράτων της Πάρνηθας και του Αιγάλεω. Τόσο η σύνθετη τεκτονική δομή όσο και οι λιθολογικές φάσεις φαίνεται ότι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην κατανομή των καταστροφών του σεισμού της 7ης Σεπτεμβρίου 1999.