Kατά τη διάρκεια δύο σεισμών προκλήθηκαν φαινόμενα ρευστοποιήσεων σε αρκετές θέσεις τα οποία μελετήθηκαν με αποτέλεσμα να αποκτηθεί μια καλή εικόνα των γεωλογικών και γεωτεχνικών παραγόντων που ήταν υπεύθυνοι για την εκδήλωσή τους.
Ειδικότερα, κατά το σεισμό της 16ης Οκτωβρίου 1988, μεγέθους M¬¬L=5.5R με επίκεντρο το θαλάσσιο δίαυλο Κυλλήνης - Ζακύνθου προκλήθηκαν ρευστοποιήσεις σε πολλά σημεία της παραλιακής ζώνης της χερσονήσου της Κυλλήνης. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι ρευστοποιήθηκε ένας ορίζοντας από άμμους με ενδιαστρώσεις ιλύος πάχους 3 m περίπου, ο οποίος υπόκειτο ενός ορίζοντα από αμμώδεις αργίλους έως αργιλώδεις άμμους πάχους 0.5 - 1 m.
Επίσης, κατά το σεισμό της 26ης Μαρτίου 1993, μεγέθους ΜL=5.4R με επίκεντρο την πόλη του Πύργου προκλήθηκαν ρευστοποιήσεις στην παραλιακή περιοχή Κατακόλου - Σπιάτζας. Από την έρευνα που έγινε διαπιστώθηκε ότι ρευστοποιήθηκε ένας ορίζοντας από άμμους με ενδιαστρώσεις ιλύος πάχους 4 m, ο οποίος υπόκειτο ενός ορίζοντα από αργιλώδεις άμμους πάχους 1-2 m.
Στις ανωτέρω περιπτώσεις τόσο από επί τόπου παρατηρήσεις και μετρήσεις όσο και από εργαστηριακές δοκιμές διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για σχηματισμούς παλαιών παράκτιων αποθέσεων και παλαιών πεδίων προελαυνουσών θινών που καλύφθηκαν από σύγχρονους εδαφικούς σχηματισμούς. Με βάση τα ανωτέρω στοιχεία καθώς και παρατηρήσεις - χαρτογραφήσεις υπαίθρου, παρατηρήσεις αεροφωτογραφιών κλπ., έγινε δυνατή η οριοθέτηση περιοχών που είναι επιδεκτικές σε ρευστοποιήσεις. Η οριοθέτηση ζωνών με αυξημένη πιθανότητα ρευστοποίησης έχει ιδιαίτερη σημασία στην εν λόγω περιοχή λόγω της οικιστικής επέκτασης της τουριστικής ανάπτυξης της παραλιακής ζώνης.